Eklenti:

---

Orjinal Mesajı Ekleyen sybleman

Ellerine sağlık bozadi. Sanki bu mevzu bende değişti gibi yaşadıklarımdan sonra.

Tamamen kendi çıkarımlarım sonucu. Sanırım yine kendi düşüncem. BH olmak için bir olan hakkında derin düşünceler, sonra gerçekten herşeyle bir olmayı algılama, bunu hissetmeye çalışma, sonrasında deneyimleme sonucu. Varlığımız bunu tam olarak idrak ettiğinde istemsiz bütün varlığa yardımcı olma isteği doğuyor.

Şuanda da doğada, doğal olaylarda, insanlarda, hayvanlarda büyük
ve sonsuz enerjiyi, planı, arkasındaki gücü görüyorum. Anlık şok yaşıyorum. Ne kadar muaazzam, ne kadar güzel, nasıl mükemmel planlanmış diye. Anlık şoklar yaşıyorum. Sanki ilk defa görüyorum.

Varlıklara, doğaya, oluşa sevgi ve saygı.

Sanki bu BH görevi farklı bir oluşum gibi. Burayı doldurmak istemem. Karalama defterinde bir yazı olarak göndereyim. Farklı bir algı oluştu bende bu konuda.

Çok güzel yazmışsın gerçekten bozadi. O sevgiyi hayal etmek, yardım etmeyi istemek, ruhumuzun derinliklerinde istemek.

---

Eklenti:

---

Farklı bir kanal keşfettim bu uyanma süreci ile ilgili oldukça derin konuşmalar yapıyor, çıkarımlar yapıyor. Beni en çok çeken de yaşadığım bazı halleri yaşadığını farkettim, aynı şeylerden bahsediyor. Anlamlandıramadığım şeylerin tanımlarını yapıyor. Ra ve Pleiades'i de kitaplar listesinde önerince daha da ilgimi çekti. Ve bana hep dedikleri Sevgide kal sözünü güzel açıklamış.

https://www.youtube.com/@dessdinova4091/videos

---

Eklenti:

---

Aslında kutuplaşma seçimi son aşama gibi duruyor.

---

Eklenti:

---

Sizi, Sonsuz Yaratan’ın sevgi ve ışığında terk ediyorum. O’nun gücü ve huzuru içinde mutlu kalın.

Işık/sevgi ile neşelenin ve Tek Yaratan’ın gücü yolunda ilerleyin. Sizi mutluluk içerisinde terk ediyorum.

Grubunuzu Tek Yaratan’ın gücü ve huzuru içinde bırakıyorum.

Sizi, Yaratan’ın ta kendisi olan Sonsuz Zekâ’nın ışığı ve sevgisiyle terk ediyorum. Bir’in gücü ve huzuru içinde mutlu olun.

---

Eklenti:

---

RA: Üçüncü yoğunluk derecesi bir seçim yoğunluğudur. (Bu devrede
yapılan, kendine veya başkalarına hizmet seçimi doğrultusunda, daha
yüksek yoğunluk derecelerine bir giriş, bir köprüdür.)
SORU: Demek ki üçüncü yoğunluk derecesi, diğer bütün yoğunluk
derecelerine kıyasla, bizim zaman adını verdiğimizin sadece çok kısa bir
devresinden ibarettir ve seçim amacıyla vardır, öyle mi?
RA: Dediğiniz doğrudur. Seçimin başlangıcında temellerin atılması,
illüzyonun meydana getirilmesi ve spiritüel olarak geçerli olacakların
geçerli kılınması gerekmektedir. Bundan sonraki tüm yoğunluk dereceleri
bu seçimin sürekli olarak rafineleştirilmesinden ibarettir. Bunlar sizin
deyiminizle oldukça uzatılmış devrelerdir. Dediğiniz gibi, bu seçim bir
anlık iştir, ama aynı zamanda yaratılışın (âlemlerin) üzerinde döndüğü
eksendir de.

---

Eklenti:

---

SORU: Yani, Aklın Deneyimi sağ-taraftaki yolu seçmişse ve bu seçimle
mutlak arınmışlığa ne denli yaklaşabiliyorsa, sol-taraftaki yola ait
katalizörlerin etkisinden de o denli korunur ve muaf tutulur. Doğru mu?
RA: Çok iyi algılamışsınız. Başkalarına hizmet yolunu büyük bir
arınmışlıkla seçen bir varlık, kuşkusuz buna ters bir enkarnasyon
deneyimi geçirmeyecektir. Sizin illüzyonunuzda hızlı ve zalim
katalizörlerin ani fırtınalarından, sağanaklarından, tipilerinden kaçıp
sığınacak hiçbir dış sığınak yoktur. Ama, arınmış olanların karşılaştıkları
her şey onlara Tek Sonsuz Yaratan’ın sevgi ve ışığını anlatır. En zalim
ve acı darbe karşısında bile, bu sunulan mücadelenin fırsatlara gebe
olduğunu bilirler. Böyle biri, yukarıda tutulan güçlü bir ışıkla
CELSE 95 - 2 Eylül 1982
152
aydınlatılmıştır ve böylece yapacağı bütün yorumlar bu ışıkla yıkanmış
ve korunmuş olur.

---

Eklenti:

---

SORU: Sanırım negatif ve pozitif eğilimli ustaların bu mekiği
kullanımlarındaki tek önemli fark, kutuplaştıkları yöndür. Kutuplaşmanın
negatif ya da pozitif oluşu ile ruhun temel modelleri arasında bir ilişki var
mıdır? Örneğin, pozitif usta on altıncı, negatif usta ise on beşinci temel
model aracılığı ile çağrı yapar gibi bir fark? Bu konuyu çok karıştırıyorum,
belki de bu değersiz veya anlamsız bir soru olabilir.
RA: Böyle bir soruya yanıt vermek oldukça uğraştırıcı olacak çünkü
sorunun yapısı karışık. Ama yine de konu üzerinde konuşmayı
deneyeceğiz.
Usta, ister negatif isterse pozitif olsun, aynı Matris’e sahiptir. Potansiyel
Vericisi .
de aynıdır. Her usta, kendi Katalizörü’ne bağlı olarak ileride
derinleştireceği yolda bazı şeyleri görmeye ve öğrenmeye başlar. Sizin
Ay (temel modeli) adını verdiğiniz Ruhun Deneyimi, ustanın kutbiyeti
üzerinde diğerlerine göre en fazla etkili olan faktördür. Ustanın
Katalizörü’nde meydana gelecek en talihsiz deneyimler bile, ruhun bakış
açısından görüldüğünde -gölgeler içinde mümkün olabilen bir tefrikleusta, en parlak gün ışığına eşdeğerde bir ışık üzerine çökene kadar bu
deneyim üzerinde çalışabilir ve böylece pozitif veya başkalarına hizmet
aydınlanması gerçekleşir. Ama kendine hizmet yolundaki usta gölgelerle
yetinecek ve gün ışığını gördüğünde başını geri atarak soğuk
kahkahasını atacak ve karanlığı yeğleyecektir.

---

Eklenti:

---

Benim anladığım, evet ara ara geçişler yaşıyoruz bu yolda. Pozitif-negatif arası gidip geliyoruz. Hatta bazen negatifi bile dibine kadar deneyimliyoruz ki pozitifteki güzelliği görebilelim. Ama en son safhaya gelene kadar bu seçimi yapmıyoruz gibi duruyor.

---

Eklenti:

---

K'ların bahsettiği sevgi kelimesi hakkında, ben de çok takıldığım bir noktaydı. Hep bana söyledikleri sevgide kal sözcüğünü düşünürdüm. Sevgide kal nedir? Nasıl sevgide kalabilirim ki? Herkese sevgi mi hissetmeliyim?

Aslında kastettikleri sevgi dünyasal bir sevgi hissi değilmiş. O sevgi olarak nitelendirdikleri his, dünyadaki aşk gibi de değil, veya çocuğumuza, ailemize, bir bebeğe duyduğumuz his gibi de değil.

Aslında kastettikleri bir frekans, sevgi frekansıymış. Kuantum alana geçebilen kişinin deneyimlediği o his. Karşılıksız bir sevgi gibi, ama hiç bir karşılık yok. Yoldaki çamura da aynı, gökyüzündeki gökkuşağına da aynı sevgi, kediye de aynı, tanımadığın birisine de aynı.

---

Eklenti:

---

SORU: O halde şöyle özetleyebilir miyiz: İkinci yoğunluk derecesi varlıkları temelde sadece benliklerine dönük güdüler taşırlar. Bunlar belki çok küçük ve aileleri bazında bir başkalarına hizmet arzusuna da sahiptirler. Bu varlıklar üçüncü yoğunluk derecesine geçtiklerinde bu eğilimlerini de beraberlerinde götürürler. Ama artık, bu eğilimi yavaş yavaş değiştirerek önce bir toplumsal bileşim ve nihai olarak da her şeyle bir olmayı amaçlayabilecekleri bir durumdadırlar. Doğru mu?

RA: Doğrudur.

SORU: O halde, ikinci yoğunluk derecesinden henüz üçüncü dereceye geçiş yapmış varlıklar hâlâ güçlü bir kendine hizmet eğilimi taşımaktadırlar. Onlara, başkalarına hizmet olanağının farkındalığını kazandırmak için herhalde birçok başka mekanizma da olmalı, değil mi? Öncelikle bu mekanizmayı merak ediyorum, ayrıca, kendisini en sonunda dördüncü yoğunluk derecesine ulaştıracak kendine-hizmet yolunda devam edebilmesine yol açan bölünmenin ne zaman gerçekleştiğini öğrenmek istiyorum. Benim varsayımıma göre bir varlık kendine-hizmetin esas olduğu ikinci yoğunluk derecesinden başlayarak, üçüncü derecede de kendine hizmet yolundan hiç şaşmadan devam edebilir. Doğru mu?

RA: Doğru değil. İkinci yoğunluk derecesine ait kendine hizmet kavramı, sürüye ya da aşiretine hizmeti de içerir. İkinci yoğunluk derecesi varlığı, kendi benliğiyle diğer benlikler arasında bir ayrılık algılamaz. Bazı ikinci yoğunluk derecesi varlıkları için her şey kendi benliğinin bir devamı gibi görünür, çünkü içinde bulunduğu sürü ya da aşiret zayıflarsa, kendisi de güçsüzleşecektir. Üçüncü yoğunluk derecesine yeni başlayan varlıklar, bir önceki derecedeyken sahip oldukları bu kavramı masum bir şekilde taşıyarak, ailelerini, toplumu, hatta ülkelerini kendileriyle özdeşleştirme, kendileri olarak görme eğilimini sürdürürler. Bu sapma, her ne kadar üçüncü yoğunluk derecesindeki tekâmüle yardımcı olmazsa da, bir kutuplaşma da değildir. Varlık, başkalarını başkaları olarak algılayıp, bilinçli olarak onları kendi çıkarı için kullanmaya karar verdiği zaman bu bölünme ortaya çıkar. Bu sizin söz ettiğiniz yolun başlangıcıdır.

SORU: Yani, üçüncü yoğunluk derecesi deneyiminin bir noktasında yol ikiye ayrılır ve varlık kendi özgür iradesiyle ve bilinçli olarak gideceği yolu seçer -belki de bilinçli olarak seçmez. Varlık bu yolu, daha yolun ikiye ayrıldığı başlangıç noktasında bilinçli olarak mı seçer?

RA: Genellemeler yaparak konuşuyoruz ki bu tehlikelidir, çünkü hiçbir zaman kesinlik ifade etmezler ve hatalar içerirler. Ama sizin ana bakış açısını yakalamak istediğinizi anlıyoruz. O halde kuraldışı durumları atlayıp genel durumdan, çoğunluğun durumundan söz edeceğiz. Üçüncü derece varlıklarının büyük çoğunluğu, seçtikleri yolun idrakine vardıklarında, bu yolda bir hayli ilerlemiş durumda olurlar.

SORU: Bana, varlıkları, kendine hizmet yoluna doğru hangi unsurun, hangi eğilimin ittiğini söyleyebilir misiniz?

RA: Ancak mecazi olarak anlatabiliriz. Bazıları ışığı severler. Bazıları ise karanlığı severler. Bu tıpkı, pikniğe gitmiş bir çocuğun yaptığı gibi, varlığın, benzersiz ve sonsuz çeşitliliğe sahip bir Yaratan’ın deneyimlerinin içinden tercih ettiği bir tanesiyle oynamasından ibarettir. Bazıları pikniğin tadını çıkarır, güneşin ne kadar güzel olduğunu düşünür, yiyecekleri çok leziz bulurlar; oyunlar eğlendiricidir. Bu gibiler yaratılışın neşesiyle dolar ve pırıl pırıl parlarlar. Diğerleri ise geceyi çok güzel bulurlar; onların pikniği başkalarının acı, zorluk, azap çekmeleri ve doğanın çarpıklıklarının incelenmesidir. Onlar farklı bir piknikten haz duyarlar. Bütün bu deneyimler mevcuttur, yaşanabilirler. Varlık kendi özgür iradesiyle hangi oyun türünü, hangi haz biçimini seçeceğine karar verir.

SORU: Anladığıma göre, her varlık, herhangi bir anda, üzerinde yürümekte olduğu yolu değiştirmeye karar verebilir ve o takdirde dönerek aynı yoldan geriye doğru yürüyebilir. Ancak bir yolda ne kadar uzağa gitmişseniz (ilerlemişseniz) bu yolu değiştirmeniz o kadar zor olur. Doğru mu?

RA: Doğru değil. Bir varlık ne kadar ileri derecede kutuplaşmışsa, bu kutbiyeti değiştirebilmesi de o kadar kolay olur; çünkü varlığın gücü ve farkındalığı, kutuplaşması oranında artmıştır. Gerçekten çaresiz ve âciz olanlar, yollarını bilinçli olarak seçmeyip, yaptıklarının ve üzerinde gittikleri yolun farkında bile olmadan aynı deneyimleri, aynı kalıpları tekrarlamakta olanlardır.

---